فوم ترولی:

فوم به عنوان یک ماده خاموش کننده آتش برای مایعات قابل اشتعال و قابل احتراق استفاده می شود و بر خلاف سایر مواد خاموش کننده مانند آب، پودر، گازهای خاموش کننده حریق مثل دی اکسید کربن و غیره، انتخاب یک فوم مناسب در برابر حریق های منتج از مایعات قابل اشتعال می تواند از طریق مکانیزم های ترکیبی خنک کننده، جدا کردن از منبع شعله حریق ایحاد شده را براحتی خاموش نماید و خطر ایحاد شده را رفع نماید، همچنین در صورت استفاده از آب بعنوان خاموش کننده برای سوخت های هیدروکربنی، با توجه به اینکه سنگین تر از بسیاری از این فرآورده های نفتی می باشد فرآورده نفتی همچنان در بالای سطح آب قرار می گیرد و تاثیری چندانی در خاموش شدن نخواهد داشت، به این دلیل فوم عامل اصلی مهار خطرات آتش سوزی مایعات قابل اشتعال می باشد.

فوم اتش نشانی ماده ای است که از ترکیب کنسانتره فوم با آب ایجاد می شود و به سادگی حباب های پایداری از هوا تشکیل می دهد که دارای چگالی کمتری نسبت به مواد سوختی می باشد بهمین دلیل همیشه در بالای سطح فرآورده های نفتی قرار گرفته و موجب ثطع زنجیره آتش و عدم رسیدن هوای کافی به آن می شود همچنین با توجه به ترکیب فوم آتشنشانی با آب موجب خنک شدن و سردی آتش نیز می شود، ترکیب فوم استفاده شده در اطقای حریق از سه ماده آب و کنسانتره فوم و هوا تشکیل شده است که جهت تاثیر آن در اطفای حریق باید از مقادیر صحیح مخلوط شوند.

فوم آتش نشانی از نظر نوع مواد تشکیل دهنده یا به اصطلاح پایه تشکیل دهنده فوم به دو دسته کلی تقسیم میگرند:

   فوم های پایه پروتئینه

   فوم های پایه شیمیایی

همچنین بر اساس غلظت نیز فوم ها را می‌توان در گروه های زیر قرار داد:

   انبساط کم

   انبساط متوسط

   انبساط زیاد

فوم های پایه پروتئینه از ترکیبات پروتین حیوانی و یا گیاهی تولید میگردد. دانه های گیاهی و یا ترکیبات حیوانی در راکتورهای تحت فشار و دمای بالا تجزیه و تبدیل به مواد پروتینه میشود، عموما فوم هایی که پایه پروتئینی دارند از سرعت انتشار پایین تری نسبت به فوم های سنتزی برخوردارند اما مقاومت گرمایی و پوشش مستحکم تری را ارائه می‌دهند و از خواص زیست محیطی متوسطی بهره می‌برند یا به عبارت دیگر فوم های پروتئینی نسبت به فوم های سنتزی در طبیعت تجزیه پذیرتر هستند.این نوع فوم ها به دسته های زیر تقسیم بندی می شوند:

   فوم های پروتئینی منظم (PF): منشا فوم های پروتئینی، منبع طبیعی است که از نظر پروتئین و اسید آمینه هایی همچون کراتین غنی شده باشند که می توان از سم، شاخ حیوانات، پر پرندگان و گیاهان به عنوان منابع اصلی تامین کننده این نوع از اسید آمینه ها نام برد. نمونه‌های تغلیظ شده  آن با درصد های 3 و 6 درصد در دسترس است. این مدل از فوم را می‌توان برای مایعات قابل اشتعال و احتراقی که در مخازن نگهداری می‌شوند یا در واحدهای فرآیندی مورد بهره برداری قرار می‌گیرند یا تحت فرآیند حمل و نقل قرار گرفته‌اند، مورد استفاده قرار داد.

فوم های فلوروپروتئین (FPF): فوم های فلوروپروتئین از مشتقات فوم های تغلیظ شده پروتئینی محسوب می‌شوند که مقادیر کمی از مواد فعال کننده سطحی فلوئوردار به آن اضافه می‌شود. مواد فعال سطحی فلوئوردار شیمیایی به کار گرفته در آن شبیه همان ترکیبی است که با غلظت کمتر در فوم های AFFF توسعه یافته مورد استفاده قرار می‌گیرند ولی همین مقدار کم عاملی می‌شود تا این نوع فوم نسبت به فوم پروتئینی منظم، آسان‌تر حرکت کند زیرا مواد فعال کننده سطح با کاهش دادن کشش سطحی، قدرت سیالیت آن‌ها را افزایش می‌دهد. در عمل به دلیل این که فوم های فلوروپروتئین از مزایای متعددی نسبت به فوم های پروتئین برخوردارند برای عملیات اطفا یا پیشگیری از حریق مخازن بزرگ نفتی، پالایشگاه ها، پتروشیمی ها، صنایع شیمیایی و همچنین برای تزریق فوم در زیر سطح مایعات نفتی کاربردهای گسترده و فراوانی را به خود اختصاص می‌دهند اما برای عملیات فرودگاهی کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.

دو خواص بسیار مهمی که فوم های فلوروپروتئین را نسبت به فوم های پروتئین در اولویت قرار می‌دهد یکی از مقاومتی است که این نوع فوم در برابر ترکیب شدن با هیدروکربن ها از خود نشان می‌دهد و دیگری میزان سازگاری فوم است که نسبت به مواد شیمیایی خشک اطفا کننده در حد بالاتری قرار دارد.

فوم فلوروپروتئین تشکیل دهنده لایه ی نازک (FFFP): این نوع فوم، تری اف پی تلفظ می شود. پایه ی اصلی فوم  FFF، فوم های پروتئین به اضافه مقدار مشخصی مواد فعال سطحی فلوئوردار شیمیایی است. این نوع فوم در مقایسه با فوم های FPF و AFFF از فرمولاسیون پیچیده تر و پیشرفته تری برخوردار است و همین دلیل آن را نسبت به دیگر فوم ها تبدیل به عاملی اثر بخش تر برای اطفاء حریق های مایعات قابل اشتعال و احتراق کرده است. فوم تغلیظ شده FFFP در غلظت های 3 و 6 درصد در دسترس است.

فوم فلوروپروتئین با تشکیل لایه ی نازک مقاوم الکلی (AR- FFFP): این نوع فوم که آ آر- تری اف پی تلفظ می‌شود و از ترکیب فوم پروتئین، مواد فعال در سطح فلوئوردار شیمیایی به همراه نوعی از پلیمرهای پلی ساکارید ویژه ساخته می‌شود. زمانی که این نوع فوم برای حلال های قطبی، الکل ها و یا هیدروکربن هایی که قابل حل در آب هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد، پلیمر پلی ساکاریدی موجود در آن با تشکیل غشاء محکمی سبب می‌شود که فوم از سوخت جدا شود و با این روش تا حد ممکن از تخریب پوشش های تولید شده خود جلوگیری به عمل می‌آورد. فوم های AR-FFFP در غلظت 3 و 6 درصد در دسترس هستند که غلظت 3 درصد آن برای سوخت های هیدروکربنی غیرقابل حل در آب و غلظت 6 درصد آن برای حلال های فوم ها همانند 3% AR-AFFF  است به صورتی که می توان آن را برای هر دو نوع سوخت (الکلی و غیر الکلی) مورد استفاده قرار داد.

فوم های شیمیایی از واکنش مواد کف زای شیمیایی با فلوئور تولید می گردد. فوم های شیمیایی با ایجاد حباب های درشت سطح آتش را به سرعت پوشانده و لذا سرعت اولیه اطفاء حریق در این رده از فوم ها زیاد می باشد ولی در بازگشت شعله و شعله وری مجدد به مراتب ضعیف تر از فوم های پروتئینه می باشند.